Ağacın dallarını çicek basmış,
Mor menekşe tutkum olmuş,
Ne elem var,ne burukluk çimde,
İçeriden yansıyan ışık oluşmuş.
Ne zaman içime çeksem seni,
Hep bana verirsin yaşama sevinci,
Tutkuda yücelen düşüm gibi,
Gözlerime bakan kişi,GÜL olmuş,
Sonsuza kadar sürmeli,GÜL deseni,
Kızıla çalan,o incecik,kırmızı renkleri,
Bir an önce özgürce,olanı biteni,
Birbirine karışıp, bedenler,sır olmuş..
Etle tırnağın buluşması gibi,
Perdeleri ardına kadar arala,
En tasasız rahat uykuda,
Mışıl,mışıl içime huzur dolmuş..
Dünyanın en düzenlisisin,
Vazgeçmediğim başarımsın,
Zarif,sen benim sultanmsın,
Şiir gibi güçlü,kalemim olmuş..
Kayıt Tarihi : 20.8.2012 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)