Huzur istiyorum Şiiri - İlyas Gültekin

Üzerimde ağır bir yorgunluk var...
Herşeyden bi dem bitkinim..
Kafamın içi alabildiğince boş..
Hislerimi bıraktım bi caddenin kenarına..
Ayaklarımın hızlı adımlarla uzaklaşmasını..
Arkamda bırakarak gölgemi dahi..
Kaybolup gitmek istiyorum...

Bir takım şeylerden uzak durmak yetmedi...
Bazı şeylerinde senden uzak durması gerekiyor..
Sigara içmiyorsun ya hani..
Ama yanında içenlerin dumanı seni
etkiliyor işte..
Kötü alışkanlığım yok derdim lafı geçtiğinde..
Fakat anladım ki;
Herkese güvenmek,
Her konuşulana inanmak'ta,
Kötü bir alışkanlıkmış...
Bunu yenemiyoruz işte..
Her hata tecrübe diyoruz,
ders aldık diyoruz,
Ama bile bile yine düşüyoruz çıktığımız çukurlara..
Ya ihanet rüzgarları dağıtıyor kalbimizi..
Ya dost hançeri parçalıyor yüreğimizi..

Akıllanmıyoruz işte...
Her yeni başlangıç dediğimiz şey..
Daha kötü bi son oluyor bizim için..
Yeni sayfa açmak istiyorum bazen..
Katledilen duygularımın başkasında
yeşermesini umuyorum..
Ama çevirdiğim her sayfa,
Kararmış sayfalardan gelmeydi..
Ya bi umut katiliydi..
Yada vefasızlığın isim yapmış kitabı gibiydi..
İyi değildi,
iyi değilim,
iyi olamadım,
Halbuki kandırmak için verdikleri çabayı,
Sevmek için verseler..
İyim kelimesi adetten sayılmazdı..
iyi olurdum ben...
Her zamankinden daha güzel olurdu gökyüzü..
Deniz kucak açmazdı ayrılıklara..
Bukadar leke sürülmezdi aşklara...
Şimdilerde mutlu olmayıda,
Güçlü olmayıda bıraktım..
Huzur bulmaya çalışıyorum...
ama öyle bir insanda falan değil..
Bir sahilde,
serin esen bir rüzgarda,
Hergüne doğan güneşin sıcağında..
Yada tüm hüzünlere ortak gecenin en koyu karanlığında..
Geçmişim layık değildi mutlu olmaya..
Bakalım ömrüm yetecek mi huzuru bulmaya..