Huzur Bile Bile Ölüme Yürümektir Belkide

Bir avuç yürekle düşmek yollara
Cesaretim yok kaybettiğim güvensizliğim
Koyun koyunayız adeta kızgınım..
Onsuz geçen günlere mi yanayım
Boşyere canım dediklerime mi?
Kor olmuş bedenim okyanusa sevdalanmış meğer
Bense derede bile yüzemezken denize gözkırparken korkudan
Okyanuslarda yaşabilir miyim yoksa direnmeli miyim....
Bir üçüncü şansım bile yok farkındayım
Olsada ömrümde yeter mi belli değil...
Kuş gibi çırpınan yüreğim ellerimde yanıyor sanki
Tertemiz kalmak ne zor, zora sevdalanmakta öyle...
Kadere mi kızayım yoksa alınyazı sanıp kabulleneyim mi?
Sevda bir oltanın ucunda ekmek parçası
Bilsem öleceğim o ekmeği almalıyım
Belki huzur bile bile ölüme yüremektir kimbilir?

g.K 29/05/2011