Bir volkandı kaynayan önce sessiz,
Sonra lav oldu gönlümün dört bir yanı.
Kalakaldın,yanakaldım,boğulmuşçasına.
Kurtlanıvermiş odum,
Kurtulmam bir dahaki dünyaya kalmış.
Yansın bütün ruhum,cızır cızır...
Ama dilim ne olur yakınma cezası var.
Tut kendini mahpus et sus.
Cennette vadedilmiş huzur huzur...
10.05.2005
DEĞİRMENCİK
Kayıt Tarihi : 28.9.2006 00:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fedai Günaydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/28/huzur-62.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!