Sabahın ışığında bulmak seni
Şafak sökerken
Zincirlenmiş ruhumu azat ediyorun
Özlemle bakmak bulutlara
Yağmurları hoşgörü ile karşılamak
Yüzyıllar geçmiş gibi bir kabukta yaşamak
Kaybolmuş bozuk imgelere inat
Bulmak seni
Nefes alabilmek senle
Gülmek, mutluluğu his etmek
Şu sonsuz zaman diliminde
Yeniden diriltmek umutlarımızı
Seni çarmahtan çıkarıp aldım
Zindanlar olmayacak artık
Özlemlerimizi saklamayacaz
Yeniden Güneş doğacak
Kanayan yaram
Dinmeyen sızım
Artık uçup gidebilirsiniz
Af ettim bizi
Af ettim sizi
...
Kayıt Tarihi : 3.1.2021 10:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serhat Fidan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/03/huzur-358.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!