Huzur Şiiri - Ersin Kadir Güneş

Kahverengi gözlerine şiirler yazabilirdim.
Rengini, toprağa benzetirdim mesela.
Toprak ki insana hayat verir.
Senin gözlerin de öyle…

Derler ki gözler kalbin aynasıdır.
Bence yalan.
Gözler, baktığı kişinin aynasıdır.
Kendimi izliyorum, bana baktığında.
Kendimi seviyorum, bana baktığında.
Toprak ki insana hayat verir.
Senin gözlerin de öyle…

Güzelliğine dair şiirler yazabilirdim.
Işıyan gözlerini güneşe benzetirdim mesela.
Gökyüzünden indiğini söyleyebilirdim.
Hangi güzelliğini anlatayım?
Sen, gökyüzü gibisin,
Ben seni anlatamam.
Halbuki en güzel şiirimi sana yazmak isterim.
Ne kadar güzel yazsam, yine de eksik kalacak
Sen şiirlerden bile güzelsin.

Benden önce güzelliğe dair şiirler yazılmış.
Ben yazmasam ne olur?
Ben, yumuşak bir yastık gibi,
Uykusuz geceleri nihayete erdiren,
Kalbin için yazmak isterim.
Kalbin ki bana huzur veriyor.

Ersin Kadir GÜNEŞ