Huzur Şiiri - Cevat Çiloğlu

akşamı,
sarabilsem 'tan'a,
sabaha ve kızıla.
ufkuma sevgi ile parıldasa güneş.
"söze söz" diye sözleşse ertesi 'tan'la.
ve ertesi sabaha düğümlese kızılını.

hep 'yarın'lara,
günlere mayalansa Güneş.
günün huzuruna,
gür gür, koca koca,
“ey huzur sar birbirimizi”
ile seslense.

ve diyebilse,
"yine varım huzurla varım "
"Güneşle varım" diyebilse 'Yarın'
ve hepten, yeniden, her gün,
sarmaya niyetlense bizi huzur.

ertesi gün,
tekrar tekrar,
tek desek,
"Evvel Yaradan..! "
dönmeyiz huzurdan ve davadan.

ve her gün sonu,
hep bir ağızdan,
huzura hep desek şunu,
"Eyvallah..! Eyvallah..! "