Huzur Şiiri - Akif Okan

Seni ilk hissettiğimde düşmüştü içime bu havf.
İlk kez insana aklından daha çok hükmeden,
Sol yanımda ki o varlığın gücünü fark ettiğimde;
Var mıydı sahibi lerzan kalbin sebebi bu nazarın?
Çok sürmedi, bir kehanet gibi tekerrür etti yaşanacaklar.
Ne olurdu sanki gelmeseydi bu kez korktuğum başıma.
Ne çâre;
Bak, şimdi sen huzur diyorsun bir başkasına,
Ben huzurumun başkenti yapmışken seni.
Bir tebessümünde bulmuşken kendimi,
Sen bir başkasının gülüşünde arıyorsun mutluluğu.
Hayır,
Hayır kızmıyorum sana.
Kızamıyorum...
Senli, benli, bizli hayallere kırgınım sadece,
Dedim ya;
Onlar da hayaldi, hayalde kaldı zaten.