Huzur Şiiri - Gülsüm Ünal

Beklersin...
körkütük yalnız kaldığın o gecelerde yalnızlığını haykırmak istediğin kişiyi beklersin, o kişinin gelmeyeceğini bile bile inadına beklersin. İstediğin ufacık bir tebessüm bilirim birazcıkta huzur. Yazarken okurken bile içini ferahlatan duygu...
Körkütük yalnızlık yaralarının melhemi huzur.Gelmeyeceğini bilirsin aslında ama umut işte.
Umudunu yitirme umudun gidince yaşamında kayıp gider parmaklarının arasından, tıpkı zamanında giden huzurun gibi...
Bekle hepimizden birşeyler gitmedi mi?
mesela ben; dostum gitti, dostumla beraber güvenim onunla beraber huzurum, huzurumla beraber gülücüklerim teker teker eksildi yüzümden.
Elde kalan bir tek ben.
Bunlar gitse de benden, ben gidemem benden...