Huzur Şiiri - Necdet Arslan

düştükçe peşine sesinin,
ateşin eli dağlar şehla menekşeyi .
somurtur zaman

sesimi uzaktaki o yere gömmüşüm
bir yanım çöl gülü bir yanım kül gölü

uyandırma beni kararsız kalırım bunca karmaşalıkta

ortalık atlas kesiği
ortalık gece yarısı papatyası
kızarır ayın yüzü
soğuklardan yol döşenir içime
bir adım bile atamam senden öteye

kitap sayfalarının arasına bırakılan
o kurumuş ıhlamur yapraklarından biriyim

kucaklanamayan düşlerde çoğalır sabah
ağustos yağmurlarından mıdır
bedenimdeki bu ıslaklık

neden büyütüyorsam bu soruları bilincimde
nerden bileyim ki