Tul-i Emelden yoruldu ruhum bir sekine arıyorum!
Sakin ve ıssız bir sahile çekilip dinlenmek istiyorum!
İnce ince, nazlı nazlı sızılıp cennetten gelsin buhur!
İçimi doldursun, kırık yüreğimi doğrultsun huzur!
Paslanmış sezgilerim, körkütük hislerime ufuk arıyorum!
Yaralanmış kalbim, cerha cerha, cephe cephe kanıyorum!
Yakubi şefkatle, Mevlevi muhabbetle sarmala durdur!
Hissettirmeden sessiz sessiz gönlümü tedavi et huzur!
An ile kısıtlanmış hayallerim, bir huruc bulamıyorum!
Yarı yolda kalmış iradem, feri kaçmış ona güvenmiyorum!
Sıfırlayarak benliğimi reca okyanuslarına beni uçur!
Sonsuzluğu damla damla, dalga dalga hissettir huzur!
Ölsem de anlamını yitirmeyecek bir amel arıyorum!
Ebediyetmiş en büyük Tul-i Emelim bunu arzuluyorum!
İhtirastan, bencillikten haliymiş sebil-i surur!
Yaşatmak için yaşamakmış cennet-i huzur!
Kayıt Tarihi : 6.5.2011 19:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!