Huzur Şiiri - Yılmaz Kaya

(yitirdiğimiz huzurumuza...daha da ötesinde yitirdiğimiz bir ömre ithafen! ....)

Huzur;
Tek büyük özlem...
Hayatımızın bir vaktinde,
kahpe bir köşesinde yitirdiğimiz
ve her zaman yalnızlıkla çıkagelen buhranlarda hatırladığımız
yüreğimizin cennet bahçesi...

O cennete kimleri buyur etmedik ki?
Koparılan her çiçeği görmezden geldik içimiz sızlayarak!
ama her nasılsa, güvenle...

Çiçekler çoktan gitti
ve ruhumuza sinmiş kokusu da silinince farkettik
bir cennetin nasıl yitip gittiğini.

ve sonra..

savaş bitti...

ardından kuşlar döndü geri...

YILMAZ KAYA / 19-02-2010