Huzur Şiiri - Süleyman Demir

olmasın etrafımda el pençe duran kimse!
bana bir dağ başında uğuldayan yel yeter!
gün olur da cenazem kalırsa ortalarda,
Yaratana varmaya toz bulanık sel yeter!

bir an olsun dinlesem şu yağmurun sesini,
deli gönül istemez yanında birisini!
bir orman,bir kulübe... kaldır at gerisini,
özgürlüğe koşmaya bir patika yol yeter!

dağlar kadar derdini yine dağlara duyur!
çünkü seni herkesten iyi anlar şu bayır!
dört mevsimde bir kere çiçeklense de çayır,
cenneti koklamaya bir kırmızı gül yeter!

demem o ki ey gönül; dünya denilen bu yer,
ne bunca gürültüye ne de uğraşa değer!
sükut içinde huzur bulmak istersen eğer,
tek başına bir dağda çırılçıplak öl yeter...