Hüzüntü Şiiri - Onur Köybaşı

Bir yıldıza taşınacaktık seninle,
Benim yüzyıllık sevgilim !
uzak kışların dansını izleyecektik
çakallar ve yarasaları bırakıp arkamızda

İçime çöken gecenin habercisidir
kulağımda öten baykuş
önüne çıkan her trene binme yine de
yanlış adreslerde uyanacaksın

Gittin işte
mahrum ve düşkün,
içimdeki ummanı da içip gittin.
kalbim bir meyvenin kurusudur artık
yetim yüzümle
eksik aklım
yuttuğum bulutun yağmurudur gözümdeki yaş

Mahcubum kendime
yine de sen üzme kendini bu kadar
sana aşkı öğretmeyenlerin suçudur
içindeki sönmeyen kederin ateşi de

Çürüyen bir tebessüm bıraktın yüzümde,
faydası yok
kurban edilecek bir hayvanın son bakışları işlemez celladına nasılsa
itiraf, daha önce söylenen yalanın pişkinliğiyse
onu da al git

Hadi ben seni sevdim oldu
müddetli bir sevdanın zoraki tuhaflığıydı bu.
hırpalanmış hazzımı da bırak git
itimat ettiğim kalbin
bana bir hasreti ödetecek
onu da biliyorum.
nasip!
nasip, bir zamanlar kaldığımız köyde eski bir avlu

Nefsin
kalbini karıştıracak kadar zehirli
başkasını öldürecek kadar …

Bir yıldıza taşınacaktık seninle
Benim bir yıllık sevgilim !
uzun yazların sevişmesini izleyecektik

Elime tutuşturduğun sevgi,kara bir bulutmuş
gözümdeki yağmur ondanmış der
ıslatırım gökyüzünü