Bir sonbahar günü
Yüreğimde hüzün var
Alıp başımı gidesim geliyor
Dıyarı gurbet ellere
Kül rengi bulutlar çökmüş
şehrin semalarına
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Hüzünlü Sonbahar
Bir sonbahar günü
Yüreğimde hüzün var
Alıp başımı gidesim geliyor
Dıyarı gürbet ellere
Kül rengi bulutlar çökmüş
şehrin semalarına
Dalından kopan yapraklar
savrulmuş çimenler üstüne
Sararmış otlar dökülmüş yapraklar
Göç etmiş kuşlar
Viran olmuş deniz kıyıları plajlar
Yosunlu taşların üstünde oturdum
Dalgaları kıyıyı yalayan denizi
Uçuşan martıları koşturan insanları
VE yok olup giden ömrüme yanıyorum
İSMİ GİBİ HÜZÜNLÜYDÜ KUTLUYORUM...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta