Hüzünlü sevgilim.
Benim zamansız açan çiçeğim.
Karlar altındaki çağlam.
Erken ve yanlış durakta indirilen talihsiz dünya yolcusu
Bavulu ardından fırlatılan.
Zorla,yalan yanlış şeyler öğretilen.
Öğretmenini bile kendisi seçemeyen.
Eğreti konuk.
Sana kalan ömrümü verebilsem.
Seni bir kez olsun mutlu görebilsem...
Kayıt Tarihi : 12.7.2012 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tüm hüzünlü dünya kadınlarına...
TÜM YORUMLAR (1)