Sevgili!
Zaman tükendiğinde
Şerha şerha yarıldığında toprağın bağrı
Güneş boğulup, karanlık dürüldüğünde,
Ümmetin Yunus'un kavmi gibi tedirgin
Hayat, Yunus'un şehri gibi ölgün.
Nur saçan gözlerine
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta