Hüzünlü Gece Şiiri - Muhammed Özcan

Akşam olur,
Yine hüzün çöker akşamlarıma
Kayıp bir telaş sarar ruhumu,
Dayanılmaz acılar,
Ağlayan gözler, bırakmaz peşimi
Ben seni beklerim…
Sonra kapı çalar
Büyük bir ümitle koşarım kapıya
İşte derim geldi işte
Ama gelen
Yalnızlık ve hasrettir
Yıkılırım
Gece çöker üzerime
Sensiz gecenin puslu sabahında
Geleceğin ümidiyle yaşarım
Ümitsizliği koymam kalbime
Acılarımla dertleşirim…
“nasıl olsa bir gün ölmeyecek miyim? ”
Gözlerine hasret gözlerim
Yine ağlamaklı gözlerle
Seni beklerim
Ölümden korkmam ben
Yürürüm üstüne üstüne celladın
Korkarım ayrılıktan
Ayrılmaktan korkarım
Ben yine ağlamaklı gözlerle
Geleceğin ümidiyle yaşarım! ...