Hüzünlü Bulutlar Şiiri - Durali Acar

Bak sevdiğim, yağmur yağıyor;
Gökyüzü ağlıyor halimize.
Her gidişinde bunları söylüyor,
Doya doya bakıyordum gözlerine.

Gittiğin günden bu yana;
Güneş doğmuyor pencereme.
Gözlerin bakmazken benden yana;
Bir hüzün daha eklerim dertlerime.

Şuan hatırlıyorum da;
Yağmurlarda ıslandığımızı,
Hele ilk o Meram'da,
Saçlarını taradığımı.

Dökülüyor sevdiğim bulutlardan;
İlmik ilmik gözyaşı.
Hiçbir haber gelmiyor yardan;
Damlıyor kağıda aşk yaşı.

Hadi beni yıktı da gidişin;
Bulutlardan ne istedin?
Yok mu bir gelişi bu gidişin?
Bizi neden boynu bükük eyledin.

Şimdi dışardan yıkık bir şehir,
Hala kalbim sevdana esir,
Beklerim bir gün sevdiğim gelir,
Beklerim bir gün hasreti bitirir.

Şimdi sokakta tek başıma;
Kaldırımlar şahit göz yaşıma.
Düşüyor ayak ucuma damla damla,
Seni çok seviyorum!
Herşeyi unut;
Ama bunu asla...