Anladım Şiiri - Durali Acar

Seni anlayamadığım her anı,
Tek başıma kaldığımda anladım.
Yüzüme bıraktığın her anını,
Aynaya baktığımda anladım.

Durduk yere attığın kahkahaları,
Gece cinnetlerimde anladım.
İçinde sakladığın onca yarayı,
Yaram sızlayınca anladım.

Güneşin günü doğurmasını,
Gecelerdeki sürgünlerimde anladım.
Sana tebessümün yakışmasını,
Günü uğurlarken anladım.

Sesinin sarhoş eden nidasını,
Şişenin dibini gördüğümde anladım.
Dinlemeye doyamadığım sesinin sedasını,
Suskunluklarımda anladım.

Herkesin bir gün gidebileceğini,
Kalbini kırdığımda anladım.
Aşkın bile geri getiremeyeceğini,
Gecelerce öldüğümde anladım.

Aldığım her nefesin değerini,
"Seni seviyorum" dediklerimde anladım.
Şimdi beklerken umutla seni,
Ellerimin boşluğunda anladım.

Sana doğru attığım her adımı,
Gittiğin anında anladım.
Bilemediğim nefesin kıymetini,
"Dur" diye ağlayarak seslendiğimde anladım.

Ama en önemlisi:
Elim kolum bağlı bekleyişlerde,
Ölümün çaresizliğini,
Hasretin acısını,
Kalbimin sızısını,
Sen dolu atışlarını,
Ve seni hâla çok sevdiğimi,
Ölümün kollarındayken gelmesini,
Dua ederken anladım...