Çığlıklar vardı, ufkun gözlerinle birleştiği yerde…
çığlıklar; atardamarı bu toprakların.
bir tek sürgünlüğü almıştın oysa yanına
sürgünlük; namusuydu hayatın…
“Ancak uçağa binebilen bay düzyazı”ya inat,
yavşanların şiire düştüğü topraklara götürdük seni.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta