Çığlıklar vardı, ufkun gözlerinle birleştiği yerde…
çığlıklar; atardamarı bu toprakların.
bir tek sürgünlüğü almıştın oysa yanına
sürgünlük; namusuydu hayatın…
“Ancak uçağa binebilen bay düzyazı”ya inat,
yavşanların şiire düştüğü topraklara götürdük seni.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta