Ayrılık, sessizce yaklaşan bir kara bulut gibi,
Gökyüzümüzü kaplayan gri bir hüzün.
Yollar ayrılır, gönüller birbirinden uzaklaşır,
Kalplerde bir çatlak, yürekte büyük bir boşluk.
Uzak diyarlara savrulan rüzgarın hüznüyle dolup taşar,
Anılar yankılanır, eski bir şarkının kaybolmuş notaları gibi.
Gözlerdeki yaşlar, acıyı toprağa düşürür,
Gülüşler solarken, sevdanın izi kalır yürekte.
Her an, ayrılığın getirdiği bir özlemle yıkılır insan,
Ve her mevsim, artık hüzünle doludur;
Her mevsim sonbahardır.
Her gün, sararmış yapraklar,
Gökyüzünde kaybolan bulutlar, bir zamanlar yürüdüğünüz yolları hatırlatır.
Uzaklarda bir yerde, belki de özlediğiniz birinin gözyaşlarına karışır.
Saatler, günler, aylar geçer; zaman, ayrılığın acısını gittikçe azaltır.
Ama yürek, sevdayı özler, karanlık gecelerde;
En zifirî, en zemheri geceleri doğurur.
Bir nefeste,
Uzun ayrılıkların getirdiği hüsran, derin bir yaradır,
Ve her gece, ayrılığın acısı yıldızlara anlatılır.
Anlatılır ki, yokmuş gibi sayılırsın,
Anlatılır ki, ilk günkü gibi hatırlanırsın.
Belki de aşk, uzaklıkla sınanır; sevgililer özlemin ağırlığına alışır.
Ama yine de kalpler, birbirine yakın olmanın özlemiyle yanar,
Yanarda kül olur.
Uzun ayrılıkların ardında bıraktığı izler,
Gözyaşlarıyla yoğrulmuş, özlemle dokunmuş bir şiir olur.
Samira
Samira SamiraninsiiriKayıt Tarihi : 2.2.2025 09:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!