1/:
Ben bir hüzünlü ayakkabıyım
Yaşarım bir kapının önünde.
2/:
Ben bir hüzünlü ayakkabıyım
Kalabalık bir apartmandayım.
3/:
Ben bir hüzünlü ayakkabıyım
Gün boyu gezdirdiğim ayaklar
Burun direklerinin düşmanı
Ekşi ekşi kokan terini,
Ve bir karışlık kirini
Ve de burun direği kıran
O dayanılmaz kokusunu
Atıp üstüme girer evden içeri.
3/:
Ben bir hüzünlü ayakkabıyım
Yapayalnız ve terkedilmiş
Kalakalırım kapının önünde
Siz bana değer verseniz de
Vermeseniz de
Devam işime
Devam işime.
1/:
Ben bir hüzünlü ayakkabıyım
Hasretim gülüşüme…
Kayıt Tarihi : 23.2.2006 14:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!