Hüzünler Dökülüyor Derinlerime

"hüzünler dökülüyor içimin en dip derinliklerine"

Hüzünler dökülüyor senli saraylar kurduğum,
kalbimin zümrütten tepelerine
Sana açan çiçekler renklerinde solgun,
nisan yağmurları yağmıyor, kurak
Gidişinle iç dünyamın iklimleri kutuplardaki buz gibi,
üşüyor her yanım
Hiç gülmedim sen benden gittiğin günden bu yana,
düşlerim gri ve mat
Geceleri yaşamadım mor renginde,
uyanamadım daha pembe şafaklara
Hasretlerin özlemlerinde yalnızlığımın yanında
yokluğunla avunuyorum hala
Verdiğin umutlarla beklerim
birgün döneceksin seveceğim yeniden diye.

En sonunda dokuduğum çile bu ayrılığın ardında,
dayanılmaz ki sensizlik
Tutup atamıyorum çaresizliğimi,
her an bir kabus oluyor yaşanmışlıklarım
Göge erdi de İsa,
sana bu dünyada eremedim yanarım fitil gibi alevinde
Sandım ki birgün sende sevmesini öğrenir,
birgün beni anlar dönersin
Oysa zaman geçti aşk bitti,
bir sendin benden geçmeyen, harında yanan
Şimdi günümü gün ediyorum dertlerle,
çilelerle sensiz sinem delik deşik
Dünyanın yüzünü gördüm,
öbür dünyanın hangi yüzünde olacaksın bende.