Tek bir tüy havalandı,
gökkuşağıyla düştü yere...
Yer, dünyanın yürüdüğü yerdi,
ıslandı kaldırımlar gözyaşlarıyla.
Köpüklere boyandı çiçekler,
aştığı dağlarda, çocuklar saklıydı.
Çocuklar hep bir ağızdan bağırdılar;
dünya nede sağırdı!
Nemli bir mendille geldi aşk,
kan damladı eteğinden....
Hüzne boyanınca hayat,
ağzına kadar acı yüklendi! .
Kayıt Tarihi : 22.10.2009 19:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!