—Sarıkamış’ı destanlaştıran İsmail Bilgin kardeşime…
Mermiler fırtınayla arkadaş, ıslık çalar
Beyaz yorganlar örtülür Mehmed’in üstüne…
Yankılanan sesler ki feryat mı, sala mıdır?
Yüreklerde uçurumlar ki dibi görünmez,
Yaşanan beyaz hüzün umut mu, bela mıdır?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
kış ve hüzün
beyaz ve ölüm
o gün sarıkamış , bugün güneyim
esenlikle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta