Hüzünden bir gece şehr-i Erzurum’da.
Yaralı kuşlar konuyor gönlümün kırık dallarına
Bir yaprak düşüyor kurumuş çeşme başına
Susuz kalmışlar su yok,
Yarası kanıyor kuşların merhem yok.
Yerimden doğrulamam ki uzatayım elimi
İntizarın nalanı sarıyor gönül bahçemi..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta