Özlemenin hüznü hep yanımda yalnız bırakmadı beni.
Ben sana dair hüzünlü olan ne varsa sevdim.
Ve sensiz hüzünlü gözlerle bakmaya alıştım hayata.
Yine bir hazan mevsiminde hüzünlü yaşamım bitecek.
Bu hazin yaşam öyküsü sensiz yanıp sona erecek.
Kalbim ölsede seni hep sevecek...
Kayıt Tarihi : 15.9.2007 12:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)