Hüzünbaz Şiiri - Kadir Akbaş

Hüzün sen gittiğinde geldi
ya da
hep buradaydı
sen gittin
o kaldı..

Hüzün bana o kadar yakışıyor ki artık,
nereye gitsem yanımda hüzün,
senin olmadığın gibi yani...

Hüzün bende; beklentilerin, beklentiler dışında gelişmesi gibi

hüzün iste, neye yarar ki
beni sarmış bırakmıyor birtürlü ve mutluluklardan mahrum kılması
kalbin sızım sızım sızlamasıya başlaması

yürek burkucu sızı
bir yağmur bulutunun yeryüzüne çarpmayan tek damlası oluyorum, hep...

simdi ben hüzünbaz oldum,
hüzünlenmek için ne akşamı bekliyorum, nede kahve-rengi sonbaharı
damarlarımdan kan yerine, hüzün akıyor

yani senin anlıyacagın;
son kullanma tarihi bir türlü geçmeyen hüzünlerdeyim...

hüznüm yüzsüz, hergece yatıya kalıyor
stabilize oldu bende hüzün
kalbin üstüne vurulan yumruk gibi sızlatıyor,
daima...

sevgilerimle hüzünbaz