Hüzün Yamaçlarda Bir Giz

Hüzün yamaçlarda bir giz olurdu bazen
Bazen dilden dökülemeyen,
Bakla içi misali söylenemeyen bir söz
Akla gelip de kaleme harf olamayan bir şiir
Notasız bir tını...isimsiz bir mektup...

Hüzün yamaçlarda bir giz olurdu bazen
Bazen çıkagelen tanınmayan bir misafir
Nereye gidildiğini bilmeden çıkılan bir yolculuk
Bir kaçış...umarsızca bir düşünüş...
Sessiz sedasız bir göçüş...

Hüzün yamaçlarda bir giz olurdu bazen
Saklandığı yerden çıkar gelirdi
Yapışırdı yakasına çelimsizliğin
İliklerine işlerdi öldürürcesine
Koyusuna düşürdü mü yalnızlığın
Vay haline....

Hüzün yamaçlarda bir giz olurdu bazen
Olumsuz fiil kipleriye biten şiirler yazdırırdı
Bensiz, sensizdi şahıs ekleri
Nereden geldiği ve nereye gittiği belirsizdi tümleçlerin...

Hüzün yamaçlarda bir giz olurdu
Nezaman
Nasıl
Hangi silahla vuracağı belli olmayan bir giz.....