Hüzün Yağmuru Şiiri - Mecit Aktürk

Öyle doluyum ki, hırsımdan yeri
Ezerim...Ağlarım...Elimde değil
Gönlümde mevsim kış, akşam üzeri
Kızarım...Ağlarım... Elimde değil

Zorlayıp sabrımı, etsem de tehir
"Çek git!" diyor gibi artık bu şehir
Vefâsız dostların üstünü bir bir
Çizerim...Ağlarım...Elimde değil

Yüreğimde sele dönüşünce nem
Kirpikten süzülen katıksız elem
Gözyaşım mürekkep "keşke"ler kalem
Yazarım...Ağlarım... Elimde değil

Özlenen misafir basmadan zile
Vardı hayallerim en son menzile
Bahtımdan payıma düşende hîle
Sezerim...Ağlarım...Elimde değil

Varsın endâm etsin her gece mehtap
Perişan gönlüme beyhûde hitap
Yitik düşlerimin peşinde, bîtap
Gezerim...Ağlarım...Elimde değil

Mutluluk Fizan'da, bedeli nakdî
Giderdim, kaderin olsaydı vakti
Umutla, her gece, yaptığım akti
Bozarım...Ağlarım... Elimde değil

Gündüz kısaldıkça geceler uzar
Ne gam seli diner, ne de ah u zâr
Dâr kurup bahtıma, her gün bir mezar
Kazarım...Ağlarım... Elimde değil...