Gece, her hengameyi avucunda saklayan ürkek zamanların limanı.
Vakit, sığıntı aşkların birer birer demir aldığı ayrılıkların hüzün vakti.
Hoyratça tüketilen ömürler, göz yaşlarıyla yıkanıp kefenleniyor yanlızlığa.
Ve ruhuna okunan bin “Ahh” lı feryatlarla defnediliyor zamana.
Elde kalanlarla avunmaya mahkum edildi hep geride kalanlar.
Yarınlara rehin bırakılan dünlerden kalan “keşke”lerle yamanmış hatıralar,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Önce hikayeler yazıldı, sonra uyduruk kahramanlar peydahlandı
Ve acının en okkalısına “aşk” dedi hayat.
Öğrendik ki, ayrılık her başlangıcın yazgısıydı..
İşte, zaman bizi böyle kandırdı…
hak veriyorum size.. yüreğinize sağlık
Biz kanma heveslisi olunca zamanın işini kolaylaştıryoruz gibime geliyor.
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta