Hüzün Senfonisinden Bir Hicaz Taksim

Yokluğun;
Kurumuş yapraklar üzerinde
Gezinen,
Yılan hışırtısıdır.
İster istemez başlar
Uykularımda ricat.
Rüyalarım,
Kabuslara sığınır.
Çok sevdiğim,
Günışığının ağzında
Ana-avrat küfürler.
Nasıl başıma musallat ettin,
Fıttırmış zamanı.
Kabak tadında her anı.

Harfler,
Bir-bir kayboluyor alfabeden.
Müzik notalarının;
Kendilerinden
Hiç haberi bile yok.
Mevsim Sonbahar,
Eller cepte,
Daha neyi bekliyor
Spastik özürlü umutlar.
Kamikaze uçuşlarında
Duygularım.
Piyer Loti’de,
Kahve falıma bakıyor
Yalnızlığım…