Bir hüzün sağnağı geçti üstümden,
Gözümde bir damla yaş bıraktı gitti.
Simsiyah dumanlar tüttü gönlümden
Saçımda beyazlar bıraktı gitti.
Kavrulmuş dudaklar suya hasretken
Damarda şelale güm güm dönerken
Ellerim tutacak bir dal ararken
Bir hüzün sağanağı geçti de gitti.
Her gecenin sabahı bir güneş doğar
Sevgiyi bir tutam hasretlik boğar
Derdine katlanıp, hep çile sağar
Kavrulmuş dudaklar gülmedi de gitti.
Tan yeri haberdar doğacak günden
Dal, çiçekler bekler yeşil sürgünden
Evhamla korkarım güneşin öldüğünden
Bu kara gece sabahı görmedi gitti.
Sevgili geldi de dert oldu gitti
Heyecan tükendi eridi bitti
Her doğan günümde bir ömür yitti
Bu gönlüm bir sefa sürmedi gitti.
Kayıt Tarihi : 8.2.2009 19:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Özünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/08/huzun-sagnagi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!