Artık durmuş umut sandalı,dalgalar vursa da boşuna.
Bahar kıpırtısı bile kalmamış,genç çınar yaprağında.
Gözler gri bakıyor,güneşte akşam olmuş.
Salıvermiş kendini kaderime hüzün mevsimi.
Bende kalmış,bende dolmuş..
Umudum kör.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Sevgiye veda,
Şiirin dik alası başlangıcı.
MEHMET YUSUFLAR
Her mevsim ayrı bir hüzün bırakır yalnızlığında. Sevmek acı çekmek ve bedel ödemekse ödenir. Çok güzel, hüzünlü, duygulu, harika bir şiir oludum kaleminizden, yüreğinizden. Candan kutlarım, saygılar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta