Hoş geldin!
Karanlık dünyama aydınlık getiren,
Yüreğime huzur katan,
Sevgisizliğimi unutturan,
Kalbime yeniden umut olanım...
Keşke biraz mümkün olabilseydik seninle.
Oysa ne çok yakışıyordun hayallerime, ne kadar da benziyordun eksik yanıma.
Yaralarımı saranım, eksik yanımı tamamlayanım, varlığı huzur olanım, keşke biraz mümkün olabilseydik seninle.
Ben seninle uzaktan sarılmanında mümkün olduğunu öğrendim, bazen bir sesle, bazen ılık bir sözle, nasıl yanar bir yürek olmayana, nasıl uzak durur insan sevdiğine, onu öğrendim seninle.
Ben şimdi bize yanıyorum,
Ömrüme bahar oldu gözlerin, sevdiğim,
Karanlıkta kalan yüreğimi aydınlatıp,
Siyaha boyanmış hayatımı renklendirdin,
Yüreğinin renkleriyle.
Hani sen doğdun ya hayatıma,
Sen bir imtihandın yüreğimde,
geceleri uyutmayan, gündüzleri peşimi bırakmayan, yüreğimi ince ince sızlatan, anlatamadığım bir lisandın, duyuramadığım bir sessizliktin içimde kalan.
Koşupta varamadığım, varıpda dokunamadığım, bir seraptın. ve her zerresini bildiğim, gerçeğim sandığım bir hayaldin sen.
Gönlüme cemre gibi düştüğün gün baharım olursun sanmıştım.
çiçeklerimi açıp , sana çoşmuş, yeşillenmişti yüreğim.
sonra ayazlar vurdu, ve soldu rumundaki bütün çiçeklerim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!