Hüzün Kuşları Şiiri - Cevdet Altay

Firkatın içerde  hicrana döndü ,
Şen bağıma,hüzün kuşları kondu,
Gözlemekten feri,ışığı söndü,
Yol yorgunu olmuş, hey yar gözlerim,
Yollarına, bakar  bakar özlerim.

Yitirmiş süruru,  çehre duvarım,
Nerde elem görsen , ben orda varım,
Ne akıl fikir var, ne bir kararım,
Sır küpünde nice figan gizlerim,
Hep seni kafaya, takar özlerim.

Bir haber bekledim, esmeyen yelden,
Umut kervanları, geçmeyen yoldan,
Kuş sesi gelir mi,  kurumuş daldan,
Bir gazele döndü, bahar yazlarım,
Canımı yerinden, söker özlerim.

Yağmurlar gönülsüz, dallar hüzünlü,
Dut yemiş bülbülü, güller hüzünlü,
Seni alıp giden yollar hüzünlü,
Hasretinle sızım, sızım sızlarım,
Bizim türkümüzü, yakar özlerim.

Kuru bir çınara , yaslanır sandım,
Meyvesiz dallardan, beslenir sandım,
Susar deli gönül, uslanır sandım,
İsyana meyletmiş, geçmez sözlerim,
Bu naçar halime, bakar özlerim.

Cevdet Altay. ......07.07.2018