Sevinçte, kederde de, pınarı bir çift gözün
Çok yoğun duyguların, hüzün koydum adını…
Hangi şafakta bülbül, güle geçiyor sözün
Gonca dan ayrılığın, hüzün koydum adını.
Kuşları büzüştüren, keskin soğuk ayazın
Göçe kalkmış kuşların, çığlığı son avazın
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta