kağıttan gemiler yaptım...
süsledim boyadım onları..
ve bir sefer düzenledim,
hüzün ketlerine
liman, ben ve gölgem
bekledik yolcu gelirdiye
kimse bu hüzne gitmek istemedi
yalnız ben ve gölgem
bindik kağıttan bir gemiye
gök mavi deniz mavi
açıldık enginlere
vakit çok olamdan
gemiler su aldı
ufukla görünen
hüzün kentleri vardı
ben dedim sen uç git gölgem
ben bu bedeni taşıyamam hiç bir yere
ve gölgem uçtu hüzün kentlerine
bedemim kaldı gemide...
ben batarken onu gördüm
gölgem vardı istediğimiz yere
sustum suskundum
suya teslim ettim kendimi....
önce umutları batırdım suya
boğdum içimde ne kadar kaldıysa
ve
işte ben geldim....
bekçi
soğuk bir buse ve..ölüm kentleri...............
Kayıt Tarihi : 31.10.2008 22:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hüzün ölüm ve kader...ya sen....? ? ?
![Vildan Altunbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/31/huzun-kentleri.jpg)
namık cem
TÜM YORUMLAR (1)