Hüzün Haritası Şiiri - Kasım Kobakçı

Çetin bir sınav şurada,
Can evidir ömür,
Savruluyor iki yoldaş,
Bakışlarında iki nehir.
*
Süzülüyor, Fırat suyunun kenarına,
Süzülüyor Fırat'a,
Yüreklerdeki nergisler,
Dehşetin kızıl elleri.
*
Dolaşıyor kartallar,
Fırat yakasında,
Ayın hareleri,
Fırat yakasında,
Ayın hırçın nefesleri.
*
Danışın, ölümün mantıksız defterine,
Niçin kazınıyor, bu ağıtlar?
Nerden, geceyi yarıyor,
Bu kurşun çekirdekleri?
*
Dumanlı tepelerinde Süphan'ın,
Fırat boyları,
Ekin düzlüklerinde,
Filizler solmuş,
Biçildi gövdeleri,
Devrilir taze başaklar.
*
Yankılanır vadilerde,
Sessizliğin sesi,
Kırılır kolu kanadı,
Uçup giden turnaların.
*
Söner ocakların ateşi,
Buz keser odalar,
Geride kalan resimler,
Duvarlarda solar.
*
Ayrılık rüzgarı, sert eser,
Savurur yaprakları,
Gözyaşına karışır,
Memleketin toprakları.
*
Hüzün haritası şurada,
En yanık yerinde,
Şurada, buruk canların yurdunda,
Dökülüyor al laleler yöremize.