Tıkanıyor bir bir
Bütün kılcal damarlarım
Ve ruhum selam veriyor
Özleminin hayaline.
Ne varsa düşünü kurduğum
Yıkılıyor kumdan kaleleri,
İçim kanıyor…
Öylece bakakalıyorum.
Ne sevgin var
Ne soluğun
Ne de tek bir satırın…
Erittim gönlümde varlığını,
Ayrılamayız.
Kızıl umutlarımı,
Bir gurub vaktinin hüznüne bıraktım.
Bir merdivenin başındayım,
Yok olmuş basamaklar…
Siluetin var uzakta,
Gülümsüyorsun hayat adına
Ve ben
Saklıyorum iplerimi.
Oynatın hadi kollarımı,
Biraz da ayaklarımı!
Ya gönlüm …
Onu kim oynatıyor?
Kimin bu çığlıklar ki
Duyan yok!
Kimin bu gözyaşları ki
Silen yok!
Freni mi patladı hayatın ki
İniyor ruhum yokuş aşağı…
Duyma sen
Ve üzülme…
Kına beni bilmeden,
Kırıl hatta bana,
Yeter ki hüzünlenme.
2010-01-13
Serap Hoca
Kayıt Tarihi : 22.1.2010 03:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin Hikayesi Hadi bağla ellerini, Ayaklarını, Gözlerini Ve yüreğini. Uçurtma yap, Sal gitsin. Hangisi önce görür dersin Sana uzanan ellerimi? Serap Hoca ----------
