Hüzün Gemisi Şiiri - Yusuf Sarı 2

HÜZÜN GEMİSİ

"Bir gemi arıyorum pusulası imandan,
Alıp beni götürsün hüzün dolu limandan…

Meçhul bir yolculuğun arefesindeyim,
Kahrın kefen gibi sarmış ruhumu,
Dipnotlar düşüyorum seccademe,
Dualar kanatlandırıyor umutlarımı…

Şiirlerimin, her mısrasında bir ağıt,
Ölen düşlerim için gel Fatiha dağıt!
Taşları eritir bu yalnızlık, bu sızı,
Anlat bana, ufuklar neden bana kırmızı?

Okyanus mavisi gözlerinden,
Ötelere bir gemi süzülür, esriyen sulara,
Yakamozlar, neden aydınlatmaz bahtımızı?
Beyhude mi çalıyorum kalbinin kapılarını?

Gönlümde kabaran okyanusların,
Tutsağıyım ıssız derinliklerinde,
Ayın şavkı aydınlatsın yolumuzu,
Artık müjdeler getir sabrın hudutlarından…

Umutlar büyütüyorum senin için,
Yüreğimin tılsımlı yamaçlarında,
Hüznün kuşattığı iklimlerde,
Yağmurlar ıslatıyor kirpiklerimi…

Rüzgârlara bırakırsan saçlarını,
Söyle, kim emanet alır yalnızlığımı?
Dalgalar kabullenmiyor sessizliğimi,
Martıların çığlıkları dağıtıyor hüzünlerimi…

Ruhumdaki gemiyi ateşe veriyorum,
Kiramen yazsın şiirlerimi,
Bir rahlenin kucağına emanet bırakıyorum,
Gül yaprağına bulanmış düşlerimi…

Çıkarıp yüzüğü, gizemine atıyorum denizlerin,
Bir ayetin ışığında inzivaya çekiliyorum,
Bir gün konuşsa gökyüzü, dağlar ve deniz,
Mahşer olur belki, kavuşuruz hepimiz…