Hüzün evim Şiiri - Firdevs Açıkgöz

İçimin derinliklerinde gizli mahremim
Kaçıp sığındığım bir hüzün evim
Ne zaman zemheriye dönse mevsimim
Açar kapısını kucaklar beni

Kalabalıklar içinde yalnızdır başım
Mükellef bir sofrada acıdır aşım
Göstermelik gülüş görsün dostum , düşmanım
Orada taşar gözyaşım, avutur beni

Yaşamın hazin tokadını her yediğimde
Vefa sürgün olur eser özümde
Çıplak bir ah titrer üşür dilimde
Kaçar sığınırım, ısıtır beni

Hayat hanım der ki
Sâlâsı çoktan verilmiş fâni dünyada
Sen kendine kaç, huzuru içinde ara
"Allah hüzünlü kalbi sever" der Rasulallah
Bu anahtarla aç ve kapa hüzün evini