Hüzün Esiyor Şiiri - Yücel Özkü

HÜZÜN ESİYOR
İçimde hüzünler esiyor
Mevsim sonbahar
Her yanımı sarıyor hüzünlü efkâr
Göçmen turnalar gibi gittin

Bu ne acı vedâlar
Yüreğim ağlar kıyıda sessizce
Mevsim de bir başka esiyor
Neyleyim bu güz vedâlarını

İçim kan ağlar
Dilim suskun, gözlerim de
Hayaller zincire vurulmuş
Ufukta güneşler batar

Ne bileyim
Şu hayat mecal vermiyor
Dara ağacında umutlar nefes almıyor
Bozuk düzen el vermiyor.

Söz
Yücel ÖZKÜ
13.11.2025/19:14
İpekyolu/VAN