Her akşam yatağın ortasında öldükçe.
Hevesim gelmez gülüşüm olur sahte.
Yaş tahtaya, ahmakça hep bastım.
Her günüm kovalandı ateş ve zülüm.
Ses etmedim, meşgul oldu sol yanım.
Aklım o yönde, hep durmadan çalışır.
Görmüyor başa gelenide geçeni de.
Sıyrılır namert tuzaklar kursa da.
Serden geçer bir candır vermeye değer.
Bir yârin yüzüne, düşmesin hüzün.
Kenan Gezici 22 /12/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 22.12.2025 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!