Hüzün Duâsı Şiiri - Beyza Alioğlu

Dimağımda dolaşan ürkek ve kırgın kelimeler,
Önüme çıkan tüm cümlelere küsüyorum.
Oysa;
Firakıma düşen hüznü elimin tersiyle iterken,
Sakındığım rahmetten korkuyorum ALLAH’ım.
 
Yüreğimin dehlizine düşen tüm mutluluk sıfatlarını barındıran,
Kahrolası bir acıyla pusu kuran kimsesizliğimi kanatırcasına
Üşüyor ellerim…
 
Hâl dili sessizlik olan yoklukta,
İbrahimvarî sabırı giyindim ömrüme,
Örtün ayetleri üstüme
Ben ölüyorum.
 
Gurbet kuşları gibi yamalanmış yüreğimin en has köşesine hüzün,
Ya Rabb!
Tutar mısın içimdeki yalnızlığın ellerinden,
Hüznümün duvağını kaldırır mısın geceden?
 
İçime düşen burukluğu ötelemeye çalışmaktan yoruldum,
Sabahı duâya asıyor Nar- ı Sukût.
Hislerimin lisânına saklanmış Nar- ı Aşk!
Ezel çadırına bıraktım sözlerimi,

Hüzne niyetli bu ömrü
Rahman’a ısmarladım.
Kabul Ola…