Karanlık bir hüzün çöktü güne.
Dal yaprakla,
Sokak insanla telaşlandı.
Birden,
Güneş çıkageldi bulutlardan.
Besbelli ki
Kirlenmiş ve yorgundu.
Çırılçıplak soyundu,
Kenarına oturdu bulutların.
Bir duş almaktı niyeti.
Güneş benden habersiz,
Ben ise
Güneşten gizlenmiş
Perde aralığından
Dikizliyordum.
Güneş cömert,
Gözlerim ise
Utangaç bakıyordu.
Aldırmadan gözlerime,
Eşsiz bedeninden
Süzülen su tanecikleri
Telaşları dindirmiş,
Yeniden hayat vermişti güne.
Kayıt Tarihi : 4.12.2007 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!