Hüzün Çöker Gönlüme Hiç Yokken

09.04.2011-06:37
hüzün çöker gönlüme hiç yokken,
melankolik acılar çekerim,
ağlarım yalnızlğıma, yalnız bıraktıklarıma.
beni yalnız bırakanlara.
oysa bir kalp sunmuştum,
biraz çocuk, uçarı, biraz deli;
ama birazda acı dolu, sessiz, sakin.
bir yanı hep buruk.

hayat yeni umutlara gebe belki,
ama piç doğuyor tüm duygular.
bir yanı hep eksik, sakat.
kan kokuyor ellerim,
kürtaj yaptığım duygular,
ruhumu daha da kirletiyor.
kokuyorum,
aşk kokacakken seninle aşk bahçelerinde,
hep yanlış bir adımda düşüyorum.
sensizliğin o karanlık dipsiz çukurlarına.
korkuyorum,
tutmuyorken sen ellerimi korkuyorum.
geceleri karanlıktan korkan bir çocuk misali.
gülüşünün parlaklığı aydınlatmıyor etrafımızı.
ve en çok da üşütüyorum.
ısıtmadı ısıtmayacak nefesin...