Korkunç bir hüznün rahmindeyim
Yetsin artık hayatın
Hedefini şaşırmadan yaralayan çilesi.
Kim istemez ki umarsız yaşamayı.
Doyumsuzca gülmeyi, kim istemez ki.
Yaşamın bozuk terazisi naif yüreği tanır mı yada
Söylenecek çok şey varsa da.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta