Hüzün bahçelerinde gezindim, uzun süre...
Sararmış hazan yapraklarının arasında anılarımı aradım.
Duydum yine eski baharların kokusunu,
Çürüyen sarı yapraklar arasında...
Dökülen güllerin üstünde bülbüldü ağlayan.
Gül pişman, gül tarumâr, gül bitkin...
Ağıtlar yakıyordu kaybettiği yıllar üstüne...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
